هم‌اکنون این دگرگونی، آغاز شده است؛ اداره ترابری لندن (TFL)، به‌منظور بهبود تجربه سفر مشتریان، استفاده از دستگاه‌های متصل به شبکه را برای تولید اطلاعاتی دقیق از در منزل تا مقصد مسافران، آغاز کرده است. به گفته “هریت گرین” (Harriet Green)، مدیرعامل بخش اینترنت اشیاء آی بی ام (IBM)،”با استفاده از شبکه حسگرها، دوربینها و دستگاه‌های هوشمند متصل به فضای ابری، می توان زیرساختهای شهری را هوشمند کرد و اطلاعات ارزشمندی از انبوه داده های مربوطه به دست آورد.”
مزیت یا زحمت؟ مزایای فراگیر اینترنت اشیاء، در گروی بهبود بهروری و پیشرفتهایی است که از طریق درک بهتر چگونگی استفاده شهروندان از خدمات عمومی، حاصل می شود؛ اما با وجود مزایای بیشمار، چالشهایی در حوزه های امنیتی، مهارتی و حریم خصوصی نیز وجود دارد. با افزایش وابستگی به فضای مجازی، مخاطراتی به وجود آمده اند که آسیب به سیستمها یا دستکاری اطلاعات را ممکن می کنند. گزارش موسسه پونمون (Ponemon) که در زمینه امنیت و حفاظت اطلاعات فعالیت می کند، به تجسم مخاطرات کمک می کند؛ میانگین هزینه افشای اطلاعات، ۲٫۵۳ میلیون پوند، یعنی ۶٫۵ درصد افزایش در مجموع هزینه ها طی دو سال گذشته است. برخی کشورها، وضع و تصویب قوانینی را برای محافظت از اطلاعاتشان در برابر حملات سایبری آغاز کرده اند؛ مثلا دولت انگلستان، یک برنامه پنج ساله سرمایه گذاری سایبری به ارزش ۱٫۹ میلیارد پوند را به همراه استراتژیهای برخی نهادهای دولتی اعلام کرده است. بخشی از اهداف این برنامه، برطرف کردن کاستیهای مهارتی، مدیریت تداوم کسب و کار، رمزنگاری و تقویت امنیت سیستمها می باشد. قوانینی مانند “طرح اسنوپرز ” (Snoopers’ Charter) که اجازه مراقبت پنهانی مردم را به دولت می دهد، به شدت مورد انتقاد همگانی قرار گرفته است و با روند رو به رشد حملات سایبری، گسترش اینترنت اشیاء نیز به نگرانیهای مربوط به حریم خصوصی افراد دامن خواهد زد. اگر اقدامات امنیتی به موقع اجراء نشوند، مخاطرات بزرگی اینترنت اشیاء را تهدید خواهند کرد؛ دسترسی تروریستها به اطلاعاتی که قابل استفاده جهت مقاصد شریرانه باشد، اتفاقی هولناک است. هم‌اکنون، موارد بسیار مثبتی از اثربخشی اینترنت اشیاء در بهبود عرضه خدمات وجود دارد؛ پژوهشگران آی بی آم در حال همکاری با شهرداری نایروبی – کنیا – برای ایجاد شبکه هوشمند جمع آوری و دفع زباله هستند. آنها با استفاده از داده های دریافتی و شناخت بهتر شرایط شهر، هزاران نقطه انباشت زباله را شناسایی و اقدامات بهداشتی لازم را به موقع انجام می دهند؛ تحلیل بهنگام (real time) داده ها، برنامه ریزی و انتخاب بهترین مسیرهای جمع آوری را ممکن می کند. به این ترتیب، میزان زباله جمع شده روزانه از سطح شهر نایروبی از ۸۰۰ به ۱٫۴۰۰ تن افزایش یافته است.
اصلی بنیادی نه گزینه ای دلخواه پیش از تردد خودروهای هوشمند بدون راننده در سطح معابر، پیش از نصب کنتورهای هوشمند در ساختمانها و پیش از استفاده از پوشاک هوشمند مجهز به امکانات درمانی برای نظارت بر وضعیت سلامتی بیماران، باید به امنیت اندیشید. آنچه گفته شد، فقط معدودی از نوآوریهای اینترنت اشیاء با مزایایی بیشمار بود اما هیچ مزیتی، بدون خطر نیست. یکی از وظایف دولت، حمایت از سازمان‌ها، کسب‌وکارهای بخش خصوصی و شهروندان در استفاده ایمن از اشیاء متصل به شبکه است. در صورت استقرار اینترنت اشیاء در هر کشوری، نقش دولت در حراست از داده های شخصی محفوظ در سیستمهای مربوطه، بسیار حساس است. موضوع حوادت امنیتی، نه احتماع وقوع بلکه زمان وقوعشان است؛ در صورت افشاء یا دستکاری اطلاعات، باید فرایندهای مناسب از پیش طراحی شده ای برای پاسخ به موقع انجام شوند. هر زیرساختی باید برای پاسخ به حوادث امنیتی، دستورالعملی فراگیر و پیش بینانه داشته باشد. به این منظور، مشاوره با مسئولان حوزه های فنی و سطوح عالی سازمان، ضرورت دارد. جدیدترین راهکارهای حفاظتی هوشمند و یکپارچه، توان دفاعی دولتها را در برابر حملات پیچیده افزایش خواهند داد. مسلما، مجموعه ای از موانع امنیتی، پیوستن دولت به شبکه اینترنت اشیاء را دشوار می کنند که باید با سیاستگذاری درست برای رفع نگرانیهای مربوط به حریم خصوصی و اجرای اقدامات قاطع جهت دفاع از زیرساخت، سیستمها و دستگاه ها در برابر حمله، برطرف شوند. به دلیل مزایای سرشار اینترنت اشیاء برای شهروندان، چیرگی بر موانع موجود، چالشی ارزشمند و آینده نگرانه است. اینترنت اشیاء، بهبود زندگی مردم و ارتقاء کیفیت خدمات عمومی را در پی دارد ولی مستلزم آمادگی کامل است.
http://ciot.ir/?p=3616
منبع:iott
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
