آیا تاکنون کسی توانسته است از اینترنت اشیا منفعت کسب کند؟ تا به امروز چقدر در منحنی تکامل اینترنت اشیا پیش رفته‌ایم؟ این پرسشی است که در مطالعه‌ی اخیر نشریه مدیریتی اسلوان MIT بدان پرداخته شده است. این گزارش مبتنی بر دیدگاههای ۲۶۳ مدیر است و گوشزد میکند که تحقق ارزشهای اینترنت اشیا (IoT) یک روند تکاملی گام به گام است که با پروژه‌های کوچکتر آغاز میشود و اگر موفقیت‌آمیز باشد، نهایتاً منجر به یک بازبینی اساسی در کل مدل کسب‌وکار میشود. در این گزارش سه مرحله‌ی بلوغ اینترنت اشیا اینگونه تشریح شده است:
پیش پا افتاده‌ترین راه کسب منفعت از اینترنت اشیا جمع آوری اطلاعات از وسایل متصل به هم برای بهبود انجام کارها است. در این مرحله، کاربرد IoT محدود به یک عملکرد مجرد در کسب و کار است، نه یک برنامه رسمی فراگیر. مثلاً، اپراتورهای پرواز میتوانند وسایل نقلیه را به سنسورهایی جهت تشخیص و رفع خرابیهای مکانیکی پیش از بروز اختلال مجهز کنند.
بسیاری از شرکتها در حال بکارگیری داده‌های اینترنت اشیا برای تولید جریانهای جدید درآمدی هستند. این همان زمانی است که داشتن یک پلتفرم مرکزی IoT ضروری است. یک مثال، ساخت پلتفرمی است که بتوان به کمک آن تجهیزات اداری در سرتاسر دنیا را از راه دور کنترل و مدیریت کرد.
بلوغ کامل مستلزم این است که مدل کسب وکار از فروش محصولات به فروش خدمات تغییر کند. برای مثال، وقتی خودروهای مجهز به اینترنت اشیا در مورد عادات رانندگی داده تولید کنند، تولیدکنندگان خودرو ممکن است وارد کسب‌وکار بیمه شوند. در این گزارش برای گذار از این مراحل، رویکردی مبتنی بر پلتفرم برای اینترنت اشیا پیشنهاد شده است که بجای پروژه‌های گاه و بیگاه و مجزا، به تواناییها فرصت بروز در سطح بنگاهها و کسب وکارها را میدهد. یک رویکرد مرکزی مبتنی بر پلتفرم IoT امکان “نظارت کامل بر داده‌هایی که تجهیزات اینترنت اشیا تولید میکنند” را فراهم میآورد، و “داده‌های R&D، بخش تولید، زنجیره‌ی تأمین، و عملیات از راه دور را دموکراتیزه میکند”. در پژوهش فوق، ۸۱% از مدیران گفتند که فرآیند حرکت خود به سمت اینترنت اشیا را آغاز کرده‌اند، یا تصمیم دارند که در ۱۲ ماه آینده این کار را انجام دهند. اما بیش از ۵۰% از پاسخ دهندگان احساس میکردند که در به خدمت گرفتن تواناییهای اینترنت اشیا عقب مانده‌اند، و ۴۳% معتقد بودند که این ناتوانی بر رضایتمندی مشتری آنها تأثیر منفی داشته است. این گزارش توجه ما را به مدیران ارشد اطلاعات (CIO ها)، به عنوان بازیگران اصلی پیشبرد این فرآیند جلب میکند و اینگونه شرح میدهد که “در شرکتهایی که بیشترین منافع را از اینترنت اشیا بدست می‌آورند، CIO ها ۵۲% از زمان خود را صرف نوآوری میکنند”. “آنها در جست‌و‌جوی حوزه‌هایی در داخل و خارج از شرکت هستند که موقعیتهای دیجیتال جدیدی به آنها عرضه کند”. در این حال، نباید ابتکار عمل در اینترنت اشیا را به دفتر CIO محدود کرد، بلکه این کار باید تلاشی در سطح کل بنگاه باشد.
یک قدم مهم دیگر در پیشبرد اینترنت اشیا به سمت بلوغ، سرمایه‌گذاری در زیرساختهای IT است. شرکتهایی که در بحث اینترنت اشیا موفق هستند “نسبت به آنهایی که درآمد حداقلی از اینترنت اشیا دارند سهم بیشتری از درآمد خود را به زیرساختهای دیجیتال اختصاص میدهند”. آمادگی سازمانی، یعنی آماده کردن کارمندان برای گذار به IoT، بخش مهم دیگری از معادله است. وقتی شرکتها مدل کسب‌وکار خود را عوض میکنند، تأثیر آن از تکنولوژی فراتر میرود. برای مثال بکار گیری داده‌های اینترنت اشیا در گذار از فروش بار به بار محصول، به اخذ اشتراک و قیمت گذاری مبتنی بر خدمات برای جذب این جریانهای جدید درآمدی، نیازمند آموزش کارمندان از بخش فروش گرفته تا خدمات مشتریان است.
http://ciot.ir/?p=3386
منبع:iott
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
تصویر امنیتی *
